Twee verschillende woorden, die veel overeenkomsten hebben.
We gaan terug in de tijd, heel lang geleden rond 900-1000 is het woord geduld bedacht en toen betekende het letterlijk: “lijdzaamheid, volharding ”.Daarna zijn er nog veel andere betekenissen aan gegeven zoals: Het vermogen lang te kunnen wachten zonder boos te worden, of een ogenblikje geduld alsjeblieft, iemands geduld op de proef stellen, je geduld verliezen, ongeduld, mijn geduld is op.
De mooiste definitie vind ik: “de rust om te wachten”. Ik vind het bijna liefelijk klinken en zo sprankelend. Even niets te hoeven en gewoon de rust hebben om te wachten, hoe simpel is dat?
In 2017 leven we in een tijd waarin veel mensen geen rust hebben om te wachten. Het woord heeft daarom een bijna dwangmatige houding gekregen. We hebben zo iets van: “we moeten door, in plaats van even wachten in rust”.
Ook mijn geduld is meerdere malen op de proef gesteld. Ik kan wel zeggen dat ik met anderen veel geduld heb, maar met mezelf totaal minder.
Ik zal een voorbeeld geven. Eind September kreeg ik van een klant een prachtige amaryllis bol. Ze zei: “leg hem maar op een blad met wat groen erbij en hij groeit vanzelf”. Ook zei ze erbij: “het kan Kerstmis of Pasen worden”.Mijn gedachten gingen uit naar Kerstmis en symbolisch vond ik dat ook mooi omdat mijn vader zo van die Amaryllis bollen hield. Wat ze er niet bij had verteld was dat je heel maar dan ook echt heel veel geduld en vertrouwen mag hebben bij deze bol.
De weken verstreken. Er gebeurde niets met de bol. Begin December zei de tuinman: “zet hem maar in het zand, die doet het echt nog wel”. Ik keek hem wazig aan en dacht: “goed dan, als jij het zegt???”
De kerst verstreek, geen teken van leven in de bol. Zal ik hem toch maar weg doen dan kwam er in mij op? Mijn vertrouwen zei: “laat hem nog maar even staan”. Op een avond kwam er een klein begin van een teken van leven..
Elke dag bekeek ik de bol en waarachter er kwam een tweede steel uit en later nog een derde. Tjee hij werd groter en groter en weer werd mijn geduld op de proef gesteld, want zou er ook een bloem komen? Nou ik kan verklappen dat het een witte bloem gaat worden en zeer binnenkort zal de knop verder open gaan.
Zou het nu zo met onze leerprocessen ook gaan? Met veel geduld, liefde en vertrouwen komen wij ook uit onze knop en gaan bloeien. Daar mogen wij jaren en jaren overdoen en ineens sta je in volle bloei……..
Heb jij ook deze ervaring of heb je nog moeite met bloeien laat het mij weten.
Wil jij jouw ervaring delen dan kan dat via facebook onder deze blog of stuur een email
naar info@marcurius.nl
Ik ben benieuwd naar jullie reacties.
Marijke klein Gunnewiek – van de laar
Natuurgeneeskundige therapeut
www.marcurius.nl
